Model został wykonany do Wielkiej Encyklopedii Lotnictwa, w której na jednym z większych zdjęć został właśnie ukazany Apache Longbow. W związku z tym model również posiada radar ponad wirnikiem.
     Wykonany z zestawu Academy, który to zestaw nie zawiera kalek do malowania USArmy, został obdarzony dokupioną kalkomanią. Posiada obrotowy główny wirnik, skrętną wieżyczkę przednią, skrętne działko podkadłubowe, zdejmowalny radar Longbow oraz wyjmowalny tylny wirnik.

Nazwa McDonnell-Douglas AH-64A Apache Producent Academy Skala 1:72 Numer katalogowy 2138 Wymiary 214-241mm x 147-222mm x 64mm (w zależności od położenia wirnika) Data wykonania 14 grudnia 2007 Ilość części składowych 100 Mobilność modelu Obrotowy główny wirnik, obrotowe działko podkadłubowe, obrotowa przednia wieżyczka, zdejmowalny radar Longbow, zdejmowalny tylny wirnik Przybliżony poniesiony koszt 75 zł Masa <brak danych> g

     AH-64 Apache jest podstawowym śmigłowcem szturmowym w armii USA, wyspecjalizowanym w niszczeniu czołgów. Został opracowany przez firmę Hughes Helicopters, przejętą później przez McDonnell Douglas. Obecnie produkowany jest w należących do Boeinga zakładach McDonnell Douglas. Jego poprzednikiem był śmigłowiec szturmowy AH-1 Cobra.

     W 1972 r. armia USA ogłosiła przetarg na Advanced Attack Helicopter (zaawansowany helikopter szturmowy). Swoje propozycje zgłosiło 5 firm, a do finału zakwalifikowano Toolco Aircraft Division koncernu Hughes Aircraft (później Hughes Helicopters) Model 97/YAH-64 i Bell Helicopter Textron Model 409/YAH-63. W roku 1976 wybrano projekt Hughesa. Pierwszy lot prototypu odbył się 30 września 1975 r. Kontrakt na produkcję podpisano dopiero w 1982, a rok później w zakładach Hughes Helicopters w Mesa (Arizona) wyprodukowano pierwszy seryjny egzemplarz. W 1984 Hughes Helicopters został zakupiony przez McDonnell Douglas za kwotę 500 milionów dolarów i producentem śmigłowca stał się McDonnell Douglas Helicopters. W 1996 r. McDonnell Douglas połączył się z Boeingiem, co zaowocowało powstaniem Boeing Helicopters.
     W US Army używane są dwa główne modele AH-64: AH-64A i AH-64D. Wersje B i C były także wyprodukowane jednak nigdy nie weszły do służby. Powstało wiele wersji eksportowych. Jedyną wersją produkowaną poza USA jest brytyjski Westland WAH-64 - licencyjna wersja AH-64D z kilkoma ulepszeniami.

     Apache został zaprojektowany jako bardzo wytrzymała maszyna zdolna do działań na pierwszej linii frontu w każdych warunkach pogodowych, w dzień i w nocy. Kabina załogi jest opancerzona. Obaj członkowie siedzą w tzw. kevlarowej wannie. Dzięki nowoczesnej aparaturze nawigacyjnej (w szczególności dzięki użyciu kamer na podczerwień) i awionice śmigłowiec może latać nawet przy całkowitym braku widoczności. Odczyty przyrządów pomiarowych podawane są na wyświetlaczu zintegrowanym z hełmem pilota (rzutnik monookularowy przy hełmie). Naprowadzanie wieżyczki działka dokonywane jest poprzez obrót głowy pilota dzięki optycznemu monitorowaniu ruchów hełmu. Podczas projektowania Apache opracowano wiele nowatorskich rozwiązań. Jednym z nich jest jego wirnik skonstruowany z warstw włókien szklanych. Helikopter może kontynuować lot nawet z wielokrotnie przestrzelonymi łopatami.
     Systemy zakłócania radaru oraz układy wabików cieplnych chronią śmigłowiec przed zestrzeleniem przez rakiety przeciwlotnicze naprowadzane na podczerwień oraz radarowo. Komputery do nawigacji w trudnym terenie oraz wykorzystanie sygnałów GPS pozwalają Apache'owi na przekradanie się wąskimi dolinami oraz odnajdywanie ukrytych celów bojowych. Połączenie tego wszystkiego powoduje, że AH-64 jest jednym z najlepszych śmigłowców tego typu na świecie. W trakcie walki współpracuje ze śmigłowcami obserwacyjnymi OH-58D Kiowa Warrior Scout.
     Konstruktorzy podczas tworzenia AH-64 za cel nadrzędny obrali wysoką przeżywalność konstrukcji na polu walki. Osiągnęli to przede wszystkim dzięki bardzo dobrym osiągom; wyrafinowanej elektronice i wyposażeniu rozpoznawczemu (wieżyczka systemu TADS/PNVS oraz radar w wersji Longbow); zastosowaniu opancerzenia; odizolowania silników od siebie (jeden od drugiego są rozdzielone przekładnią główną wirnika); zastosowaniu bardzo wytrzymałych materiałów w konstrukcji wirników; wdrożeniu technologii, dzięki którym wyciek paliwa lub oleju silnikowego obniża możliwości bojowe w niewielkim stopniu (przez określony krótki czas).
     W przypadku wykrycia i trafienia śmigłowca, zdolność przetrwania zależy od odporności na ogień obrony przeciwlotniczej. Wszystkie węzłowe elementy konstrukcji, mające znaczenie dla bezpieczeństwa lotu, są odporne na trafienia pociskami 12,7 mm. W razie zestrzelenia lub awaryjnego lądowania konstrukcja śmigłowca zapewnia załodze teoretyczne stuprocentowe bezpieczeństwo przy prędkości zderzenia z ziemią 12,8 m/s (46 km/h). Elementami absorbującymi energie uderzenia są: podwozie, wyłamywane do tyłu działko i odpowiednia konstrukcja kadłuba.
(Więcej informacji na stronie Wikipedii .)

_____
1937