Zakup tego modelu był całkowicie przypadkowy, w przeciwieństwie do jego wykonania. Советская орбитальная станция МИР, czyli Sowiecka orbitalna stacja MIR była przedmiotem mojego startu w Zimowym Konkursie Modelwork. Nie zawojowałem w tym konkursie, ale przynajmniej uzyskałem z niego jakieś doświadczenia. Był to pierwszy konkurs modelarski, w jakim startowałem.
     Model był wykonywany zgodnie z zasadami i regulaminem konkursu, malowany pędzlem (jedynie podstawka była malowana aerografem), a budowa w całości była relacjonowana na forum. Relację z budowy można obejrzeć pod linkiem http://modelwork.pl/viewtopic.php?t=5019.

Nazwa Space Station MIR Producent Revell Skala 1:144 Numer katalogowy 04840 Wymiary 225mm x 215mm x 230mm (z podstawką) Data wykonania 19 marca 2008 Ilość części składowych 608 Mobilność modelu Obrotowe baterie słoneczne, odczepialne statki Sojuz i Progress, zdejmowalne kopułki modułów, odczepiana podstawka Przybliżony poniesiony koszt 110 zł Masa <brak danych> g

     Stacja była projektem rozwojowym, w związku z tym składała się z modułów, które kolejno były wynoszone na orbitę i przycumowywane do stacji.
     Moduł Kristałł został dostarczony na stację MIR podczas Głównej Ekspedycji Mira nr 6 dnia 10 czerwca 1990 r. Zaraz następnego dnia dwaj astronauci, Anatoli Solovyov oraz Alexandr Balandin, dokonali montażu modułu do stacji naprzeciwko modułu Kwant 2. Przywróciło to całemu kompleksowi symetrię, która była zachwiana od grudnia 1989 r.      Moduł Kristałł, zwany także Modułem Technologii Krystalicznej, służył do prac badawczych nad nowymi technologiami produkcji materiałów oraz nad materiałami "kosmicznymi". Zawierał 2 baterie słoneczne i własny moduł dokujący, przeznaczony dla stacji orbitalnej.
     Moduł Priroda został dostarczony na stację MIR dnia 23 kwietnia 1996 r., a jego dokowanie do stacji zakończono trzy dni później. Został zadokowany po przeciwnej stronie modułu Krystałł względem głównej osi stacji.
Moduł Priroda służył do badań atmosfery ziemskiej pod kątem zawartości w niej ozonu i koncentracji innych jej składników. Był wyposażony w różnego typu spektometry, aktywne i pasywne mierniki promieniowania, mierniki podczerwieni i specjalny "siatkowy" radar.
     Mir jest środkową częścią stacji i stanowi jej rdzeń. Wystrzelono go bez załogi 19 lutego 1986 r., a zaorbitował 15 marca 1986r.. Na początku został wyniesiony na wysokość zaledwie 235 km, dopiero po tym za pomocą głównych silników został wprowadzony na orbitę 330 km.. Składa się z 4 części - do pracy, ćwiczeń, przeładunku i pokoju zebrań. Część przeładunkową dodano, aby zabezpieczyć odpowiednią liczbę portów do dokowania kolejnych modułów. Zbudowano ją z 4 koncentrycznie rozmieszczonych doków, umieszczonych na kuli. Część przeznaczona do pracy zawiera dwa koncentrycznie umieszczone cylindry oraz 3 baterie słoneczne. Znajdują się w niej moduły mieszkalne oraz część operacyjna. W modułach mieszkalnych zadbano o stworzenie domowej atmosfery, używając pastelowych barw i stosując mikrograwitację. Podłogę przykryto zielonym dywanem. Część operacyjna natomiast zawiera systemy monitoringu i dowodzenia rdzeniem. Pozwala ona zarządzać całością kompleksu, jakim jest Mir. Moduł ten wyposażony jest również w stację pilotażu i część medyczną.
     Kwant został wystrzelony 5 lutego 1987 r. i przymocowany do Mira w kwietniu. W czerwcu od badania Supernowej 1987a w Wielkim Obłoku Magellana rozpoczął obserwacje astronomiczne.
     Kwant został umieszczony przy dokach. Służy do obserwacji aktywnych galaktyk, pulsarów i gwiazd neutronowych. Dane zbierane są w formie widm elektromagnetycznych oraz promieniowania X. Kwant został uzupełniony również o zestaw pozwalający na prowadzenie badań biotechnologicznych.
     Spektr był specjalistycznym modułem pierwotnie przewidywanym jako element wojskowy w zimnej wojnie - miał zamontowany eksperymentalny optyczny teleskop "Pion", który był sercem modułu. Jednakże niski budżet ZSRR spowodował zatrzymanie modułu na Ziemi. Dopiero po rozpadzie ZSRR rozpoczęcie współpracy pomiędzy Rosją a USA otwarło przed Spektrem szanse na start ku stacji. Dokonano szybkiej zmiany zastosowań modułu, dodano drugi panel baterii słonecznych i jako moduł badań atmosfery 20 maja 1995 r. wystrzelono w przestrzeń. 1 czerwca 1995 roku moduł przycumował do stacji w przewidzianym dla niego miejscu.
     Spektr był najbardziej feralnym modułem całej stacji kosmicznej. Począwszy od zderzenia ze statkiem kosmicznym Progress, kończąc na częstych awariach zasilania (spowodowanych zniszczeniem baterii słonecznych podczas kolizji z Progressem) moduł trapiło wiele problemów. Niejednokrotnie załoga musiała odcinać moduł od całej stacji z powodu dehermetyzacji.
     Moduł Kwant 2 jest przeznaczony do prowadzenia eksperymentów biologicznych i obserwacji Ziemi. Zawiera dwie baterie słoneczne, zapasy wody, tlenu, narzędzia i elektronikę. Został wystrzelony 26 listopada 1989, natomiast operację dokowania zakończono 8 grudnia 1989r..
(Więcej informacji na stronie internetu i własnej wiedzy .)

_____
2254